میراث یگانه کریستین دیور، با شکوه یک ققنوس برخواسته از خاکستر جنگ جهانی در فرانسه، صنعت پوشاک زنانه در جهان را زیرورو کرد؛ اما دیوری که امروز ما می‌شناسیم با دیور افسانه‌ای چه اندازه نزدیک است؟

جدیدترین نمایشگاه موزه بروکلین با عنوان «کریستین دیور: طراح رویاها» تلاشی است برای پاسخ به این سؤال. این نمایشگاه یک نگاه دقیق به پشت سر انداخته و طرح‌های خانه مد فرانسوی را از سال ۱۹۴۶ تا تجسم امروزی آن تحت مدیریت خلاق ماریا گرازیا چیوری بررسی می‌کند.

دیور، این نام یادآور اواسط قرن بیستم، دامن‌های برجسته و لباس‌هایی است که بی‌توجه به بحران تولید منسوجات، با برش‌های سخاوتمندانه از لایه‌های پارچه دوخته‌شده بودند. همچنین یادآور میراث کریستین دیور در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ برای صنعت پوشاک فرانسه و جهان است.

از زمان مرگ زودهنگام دیور در سال ۱۹۵۷، رهبری گروه طراحان این خانه مد بارها تغییر کرد. آیا پس از تأثیرات متفاوت طراحان مختلف، آیا سبک مدرن دیور با دیدگاه اصلی بنیان‌گذار این نام تجاری همخوانی دارد؟

فلورانس مولر پژوهشگر حوزه مد و متیو یوکوبوسکی (طراح خلاق در موزه بروکلین) تلاش کرده‌اند تا داستان دیور را روی دیوارهای این موزه روایت کنند.

لباس‌های سفید طراحی‌شده توسط دیور مانند مجسمه‌های مرمری عبادت گاه‌ها یا کاخ‌های باستانی به نظر می‌آیند.

در کنار آن هجوم رنگ و طرح‌های مجلل نشان می‌دهد دیور در حضور رنگ و در غیبت آن در تبدیل اندام زنانه به یک اثر هنری، به یک اندازه توانا بوده است.

اگرچه هر طراحی که به دیور آمده است رد پای خود را برجای گذاشته اما هدف اصلی این نمایشگاه یافتن موضوعات مشترکی است که در طول سال‌ها در طراحی‌های دیور مانند شن کف رودخانه ثابت بوده است، اگرچه آب روان «زمان و افراد» در بالای سر آن در جریان بوده است.

یکی از منابع الهام‌بخش مدیران خلاق دیور توجه به مد روز است. خانه دیور، در این نمایشگاه به ما نشان می‌دهد، استعداد شگرفی دارد که سبک‌های قدیمی را باب میل سلیقه معاصر تغییر دهد.

جان گالیانو لباس‌های سبک «روکوکو» و الهام گرفته از مصر باستان داشت، جان فرانکو فرره «لباس ستونی» معروف خود را با الهام از سرستون‌های مرمرین یونان باستان به دیور آورد.

اخیراً هم ماریا گراتسیا چیوری، طراح مد ایتالیایی مدیر خلاقیت فعلی دیور، چندین قطعه لباس با الهام از رنسانس را برای مجموعه بهار / تابستان ۲۰۲۱ طراحی کرد که نقاشی‌های مجلل آن دوران را منعکس می‌کند.

مرکز نمایشگاه یک اتاق عظیم به نام «مهمانی در باغ افسون‌شده» است. در این صحنه که مجموعه‌های کوچک انتخاب‌شده از همه دوران دیور را در بر می‌گیرد، تلاش شده تا انسجام موضوعی پایدار بین مجموعه‌های آن در طول سال‌ها را نمایش دهد.

بازدید از نمایشگاه دیور را می‌توان یک تجربه دل‌نشین از خرامیدن در محیطی آرام، جادویی و پر زرق و برق برای تماشاگر قرن بیست و یکمی دانست اما اگر کریستین دیور امروز در موزه بروکلین قدم می‌زد از آنچه می‌دید چه احساسی ممکن بود داشته باشد؟ هیجان‌زده می‌شد یا مأیوس؟

در طول سال‌ها، طراحان تلاش کرده‌اند تا به تکانه‌ای که کریستین دیور با نمایشگاه «نگاه تازه» New Look به مد داد برسند. ضربه‌هایی که شاید بالاخره روزی از زیر اثر شبح این طراح خارج‌شده و ققنوس دیگری را در سال‌های بعد از همه‌گیری کرونا که صنعت مد و لباس فاخر را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد بیرون بیاید.